सप्तसुरांची उधळण करीत...
सुरांगणा घेवूनी आली..
चातकासारखी वाट पाहत होतो आम्ही...
अन तु तर एक श्रावणसरी सारखी चिंब बरसली...
हसणं तुझं आहे कीती अवखळ...
गालावर पडते ती त्याचीच सुंदर खळ...
तुझं वागण आहे किती सरळ...
जशी मत्स्यकन्या पाण्यामधे हळुवार तरळ...
नयन तुझे किती आहे प्रेमळ...
एकटक पाहता मग पडते तुझी भुरळ...
अशी आहेस तु जशी तळ्य़ात...
लाटांवर डोलते राजहंसिनी निर्मळ...
तुझ्या मधुर वाणीचे
करावे तितके कौतुक कमीच
हळुवार पुटपुटलीस जरी...
त्याला लाभलीये मधाची गोडी भारी...
मनं तुझं आहे खुप उदार
देतेस आपल्या परीने तु इतरांना आधार...
तुझ्या या चांगुलपणाचा...
होतो सगळीकडे जय जयकार...
गर्वाला तुझ्या दुनियेत...
काडीमात्र स्थान नाही...
प्रेमाचं रान मात्र
कुठेही रिकामं नाही...
अशी आहेस तु...
सुखाचे करतेस दान भरभरुन
अन दु:खाचे डोंगर मात्र
सहन करतेस स्वत:हून...
अशी आहेस तु...
Posted by
• » ѕωαρηιℓ ωαк¢нαυяє « •
0 comments:
Post a Comment
• » मराठी कविता « •